Sabai dii Bo!!!

Hallo, ben ik weer!
De afgelopen 1.5 week was weer super leuk! Tot nu toe was eigenlijk alles leuk, ik denk telkens, nou dit was echt de beste dag en dan wordt het nog leuker of realiseer ik me dat alle eerdere dagen ook net zo waren..Dus ben er nog LANG NIET zat van.

Na de vorige blog heb ik Julia gevonden in een van de guesthouses. Was in het begin wel een beetje vreemd, omdat we elkaar eigenlijk alleen maar ontmoet hadden in een soort bar. Maar al gauw bleek dat het prima klikte en we reizen nog steeds samen en het is harstikke gezellig.
Die avond in Pakse hebben we een Fransman ontmoet, Xavier. Met wie we de volgende twee dagen naar Tat Lo geweest zijn. Tat Lo was erg mooi. Vlakbij ons guesthouse waren verschillende watervallen, waar je ook kon zwemmen..We zijn met z'n drieen een eind gaan lopen, op zoek naar een "fantastische waterval", deze was alleen ontvindbaar, totdat een horde kinderen aan ons begonnen te trekken en deze ons duidelijk ergens mee heen wilden nemen. We moesten ongeveer 2 uur klauteren over allerlei dikke rotsen e.d..voordat we er kwamen..toen bleek dat de dam dicht was, dus we zagen een enorme waterval, zonder water!! Maar toch was het er super mooi..het was wel spannend, omdat we niet wisten hoelaat de dam weer open zou gaan..dus vertrouwden we volledig op de kinderen, die ws dagelijks toeristen hierheen brengen!

Van Tat Lo zijn Julia en ik samen verder gegaan naar Paksong. Paksong was echt een dode stad. Geen toeristen, weinig vriendelijke locals. Maar leve de Lonely planet waar geweldige tips in staan om te dingen te ondernemen.
We hebben twee dagen een scooter gehuurd. Julia durfde niet te rijden, dus samen op een. De wegen waren echt vreselijk, vol gaten, stenen, etc..Soms moest Julia me zowat de berg omhoog duwen omdat de scooter het amper aankon. Deze wegen moesten we wel nemen anders hadden we de meest mooie watervallen en dorpjes niet gezien. De eerste dag op de terugweg kregen we een klapband!! Dus konden we lopend terug :-(.. de tweede dag vertrouwden we onze scooter al niet, dit hadden we ook genoemd naar de eigenaar, maar volgens hem was er niets aan de hand (terwijl we hem een uur zagen prutsen met dat ding tijdens ons ontbijt). Dus we hebben hem toch maar genomen, want het was de laatste en iedereen in Laos is zoo vriendelijk dat we dachten, deze man kunnen we vast ook vertrouwen! Nou niet dus..na 10 km stonden we in de middle of nowhere stil. Wat we ook deden de scooter deed niets meer. 2 Laotianen kwamen ons helpen en zijn een uur ofzo bezig geweest, en jaah hij deed het weer! (en we hoefden hun niet eens te betalen!) Maar goed hij deed het voor zo'n 8 meter..dus stonden we weer stil en de twee mannen waren natuurlijk al weg. Dus zijn we voor een truck gesprongen en gevraagd of onze scooter alsjeblieft in zijn laadbak mocht en hij ons naar een garage kon brengen! Was geen probleem en binnen een uur reden we weer! De man heeft onze rekening betaalt..tweede die dus geen geld wilde, best vreemd hoe snel je wendt aan mensen die alles van je willen hebben. Tijdens onze verdere rit door de koffieplantages kregen we zo'n honger, maar nergens een restaurantje of iets..dus hebben we bij een huis aangeklopt, om te vragen waar we eten konden vinden, hadden wij even mazzel dat hun net gingen beginnen met eten! Was leuk, we zaten met ongeveer 8 Vietnamezen en 2 Laotianen op de grond te eten..ze vonden onze camera's fantastisch..dus veel foto's van dit etentje!
Na Tat Lo, Tat Fan en Paksong zijn we terug gegaan naar Pakse.. en hebben hier de nachtbus naar Vientienne genomen. We hadden gekozen voor de slaapbus. Super klein bedje wat we met ons beiden moesten delen, aangezien we allebei vrij lang zijn pasten we er niet helemaal in! En s' ochtends werden we wakker met over jeuk, het was niet de meest hygienische bus..maar goed, het schilt weer een overnachting in een guesthouse he ;-).

Over Vientienne hadden we eigenlijk alleen maar slechte verhalen gehoord..Maar waar die slechte verhalen vandaan komen?! Wij hebben ons er prima vermaakt en konden er nog wel een week blijven. In Vientienne hebben we voor het eerst met een monnik gepraat. Vonden wij heel speciaal, omdat deze vaak niet met vrouwen praten. Ik had het al eerder geprobeerd, maar zonder succes.
Was echt leuk, we konden hem alles, maar dan ook Alles vragen..dus dit hebben we natuurlik gedaan. De volgende dag zijn we naar hem terug gegaan om hem melk te brengen. Monnikken krijgen hun eten en drinken van de bevolking namelijk. En onze eerste email hebben we ook al van hem gehad.
Oh,ja!! In een boedhapark hebben we ook lang met een monnik gepraat (monniken willen hier wel met veel mensen praten om hun engels op te krikken). En dat was zo raar..deze monnik begon me te versieren..hij bleef maar zeggen hoe mooi ik was en dat hij me wilde voorstellen aan zijn ouders en ik moest terugkomen etc..en wat hij ook deed, terwijl dat dus als monnik absoluut uit den boze is..is dat hij me 3 keer aanraakte!! En Julia negeerde hij op een gegeven moment volkomen. Ik vroeg hem of hij wel een echte monnik was, aangezien ik andere dingen over monnikken had gelezen. Hij was al 7 jaar monnik!! Niet een hele nette monnik dan.
In Vientienne zijn we wezen stappen tussen allemaal prostituuts..Dat is wel naar hoor, om al die oude mannen met jonge meiden overal te zien. We hebben al een paar van die (vooral fransen) mannen gesproken en deze zijn er vooral trots op en vinden het geen probleem om een meisje te kopen of te huren voor een paar weken.

We zitten nu in Vang Vieng, hier hadden we zoveel geweldige verhalen over gehoord!! Dus hadden we veel zin in..wordt ik ziek!! Maar ook echt ziek, hele dag met hoge koorts in bed en overgeven. Was gelukkig maar voor een dag, dus heb de tubing van de rivier nog kunnen doen!! Je gaat met een tube (grote binnenband) 3.5 km naar beneden over de rivier! Dit duurt ongeveer 3 uur..onderweg waren allemaal kroegjes etc..als je daar heen wilde voor een break kon je een stok pakken en een van de mannen die er werkten trokken je dan naar de kant!
Het idiote aan deze stad is dat het vol staat met kroegen waar de hele dag alleen maar Friends en Familyguy gedraaid wordt. We kwamen aan en zagen iedereen apatisch naar de tv staren. Niemand kletste gezellig ofzo..Wij dachten..nou dat gaan we echt niet doen..Ik geloof dat ik alle afleveringen van Friends zo ongeveer gezien heb en vind dat ze familyguy ook in Nederland moeten uitzenden!! Vreselijk hoe snel je meegaat in deze rare wereld in dit stadje.

Morgen gaan we met de bus naar Luang Prabang.

Laos is echt fantastisch en zo mooi, 5 weken hier is te kort..Eva kunnen we elkaar niet in Laos ontmoeten?? ;-)
Ik praat sinds Maurice weg is alleen maar Engels, dus hoop dat mijn zinnen niet al te krom zijn..Ik denk zelfs in het Engels.

Nou, ik vind dat ik al wel weer genoeg heb geschreven!!

Alles goed met jullie? Nog leuke nieuwtjes?!

Toedels!!! Kus